| |
يکشنبه ۲۰ خرداد ۱۴۰۳ - ۰۴:۴۶
بروزرسانی ۶ ساعت پیش
به گزارش خبرداغ ، محمدرضا فرقانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در خصوص اخبار مربوط به تحولات افغانستان و درگیری‌های مربوط به دره پنجشیر در پاسخ به سوالی در خصوص سیاست تهران در قبال این تحولات با توجه به اخبار مرتبط با همکاری نظامی پاکستان برای سرکوب مقاومت پنجشیر گفت: در خبرها عنوان شده است که براساس اعلام و ادعای جبهه مقاومت پنجشیر، نیروهای ارتش پاکستان به ویژه نیروی هوایی این کشور شامل جنگنده‌ها و پهپادها در حملات و بمباران دره پنجشیر با طالبان همکاری کرده و نقش اصلی را ایفا کرده‌اند اما این موضوع هنوز از سوی منابع مستقل تائید نشده است اما با این حال می‌توان این ادعا را قابل قبول دانست؛ چراکه پاکستان همواره نسبت به طالبان دیدگاه خاصی داشته زیرا این گروه اساسا به دست همین کشور شکل گرفته و پرورش یافته و مورد حمایت بوده است که در برهه‌هایی این رابطه کش و قوس و فراز و نشیب داشته اما هرگز این رابطه قطع نشده است.
وی ادامه داد: به همین جهت و با توجه به حضور رئیس سازمان اطلاعاتی پاکستان در افغانستان می‌توان این فرض را قبول کرد که ارتش پاکستان در حمایت از پاکستان علیه نیروهای مقاومت در پنجشیر حضور داشته باشند و سهم عمده و اساسی را در پیشروی طالبان ایفا کرده باشند.
این کارشناس مسائل شبه قاره در خصوص سیاست تهران به عنوان همسایه افغانستان در قبال این نقش‌آفرینی اسلام‌آباد در همسایه شرقی کشورمان با این هدف که متهم به انفعال و نظاره‌گری نشود، گفت: موقعیت و وضعیت نظامی افغانستان در پنجشیر برای ایران بسیار متفاوت از پاکستان است و با توجه به موضع حمایتی که پاکستان در خصوص طالبان دارد، طبیعی است که این اجازه را به خودشان بدهند که در حمایت از گروهی که فعلا حاکمیت و قدرت را در صحنه افغانستان به دست دارد، وارد عمل شوند و دخالت کنند اما وضعیت برای جمهوری اسلامی ایران بسیار متفاوت است.
وی افزود: منطقه پنجشیر هیچ‌گونه ارتباط زمینی با دنیای خارج ندارد و کاملا در داخل کشور محصور است و فاصله آن با مرزهای کشورمان چیزی حدود ۷۰۰ کیلومتر است؛ بنابراین امکان اینکه بتوانیم حمایت و کمکی صورت دهیم وجود ندارد و در این شرایط هر گونه اقدامی می‌تواند به عنوان دخالت در امور داخلی افغانستان قلمداد شود.
فرقانی ادامه داد: این وضعیت با سال‌های ۷۵ تا ۸۰ متفاوت است؛ در آن سال‌ها علیرغم اینکه طالبان در کابل قدرت را به دست داشتند اما جبهه مقاومت به رهبری احمد شاه مسعود کنترل کشور از پنجشیر تا مرزهای این کشور با کشورهای آسیای مرکزی را در اختیار داشت و از آن طریق امکان ارسال کمک وجود داشت و از طرف دیگر در همان دوره دولت طالبان هنوز از سوی هیچ کشوری شناخته نشده بود و جهان همچنان دولت آقای ربانی را به رسمیت می‌شناخت اما امروز وضعیت کاملا متفاوت است و قدرت تنها در اختیا گروه طالبان است و به همین جهت کار برای حضور در افغانستان برای کشورهایی همچون ایران و روسیه و چین بسیار سخت و است و هرگونه تصمیم‌گیری باید با توجه به جوانب مختلف و دوراندیشی صورت بگیرد.
انتهای پیام/
